Mum’a Sesleniş Provası

düşmenin ustasıdır trajediler ülkesinin şairi.
her düştüğünde dilsiz bir buluta devreder bütün sözcüklerini
gerçeklikten yeni dönmüş bir tren çalar kapıyı.
görünmez konuklar gelmiştir; şaraba, zeytine
dibe, sislere ve onaylanan kayboluşlara inanan.
görünmez konuklar. yonca kalabalığından kopup gelmişlerdir.

kalbe inanmayı da getirmişlerdir yanlarında
kurşuna dizilmenin parmak uçlarına yayılışındaki şıklığı
patikaların ve park isimlerinin altında yatan anlamı
beklentiler hazinesinin önünde nöbet tutan gülleri
okunmamış kitaplardaki korkunç ağlama seslerini
nesnelerin sonsuz dönüşümündeki şifreyi
solmaya ayarlanmış çiçeklerin selamını
tutulmalardan yaratıldığımız. ve çöpten kadınlar.
yüzlerin söyleşisini de getirmişlerdir yanlarında
içsel gücün ölümsüz inceliğidir görünmez konuklar

üzülmenin ustasıdır şair sönmüş kahkahalar ülkesinde
uğranılmayan kentlerin ve dağa çıkışın ironisini bilir
bilir kimlerin en sevdiği melodidir tankların öksürmesi
kimlerin senaryosudur mikrofonu eline almış kan
ve savaş uçaklarını dansa kaldıran dünya kimlerin kasasıdır
ısırılmış ruh; yakılmayı öğrenmiş bir kalemin mürekkebidir
huzursuz söz; acı ve günahın birlikteliğinden doğan evlat
güçlü karanlığa karşı uçurum taklidi yapan mum’a sesleniş
o halde bütün veda etmiş sevgililer silah tüccarıdır

sürenin dolduğunu haber verir zamanın kamçısı
dönme vaktidir artık görünmez konukların
uğurlamak için kapıyı açmaya gider felsefe mezunu bir kelime
yeni görevler ve tren rayları bırakılmıştır masanın üstüne
ışığa, ipe, kuyuya, görünmez yollara, şimşek bahçelerine,
mazgalların yalnızlığına inanan yeni şövalyeler bırakılmıştır
ve az önce yenilmek için başvuruda bulunmuştur bir şair

(Ekim 2016)