Son mum da eriyordu karanlıkta,
Ümitlerimi hapsedercesine
Düşüncelerimse çırpınıyordu,
Teslim olmamak için karanlığa.
Karanlığın içinde zulüm gizli
Biliyordu bunu fersiz gözlerim
Gitme gel diyordu ne olur!
Sen gidersen,artık kimi gözlerim.
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!