sana bakınca babasızlığımı görüyorum
benim çocukluğumsa on sekiz yaşında bitti
hiç kutlanmayan doğum günleri
boynumda düğümlü ilmeklerdir
kendi ateşimizde boğulduk
ellerini yüzüne koyuşun eski şairler gibi
küçük bir ben her gece dua eden
hayranlıkla seni izliyor
manolya gibisin sevgilim o kadar narin
dokunduğumda sanki solacaksın
hüzünden yapılı bakışların
damarlarıma umut veriyor
yanına gelebilmek için çok yollar yürümeli
bu uyumsuz şiiri ancak mutsuz biri yazabilirdi
her şiirde olduğu gibi
Kayıt Tarihi : 9.10.2023 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dokunduğumda sanki solacaksın
hüzünden yapılı bakışların
damarlarıma umut veriyor
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)