Beden mumunu yakmış karanlıkta yürürsün
Mum yandığı sürece şu alemi görürsün
Dünyada geçen her an mumun biraz eksilir
Beden mumun eriyip bittiğinde ölürsün
Beden mumum eriyor diye üzülme sakın
Ceplerini karıştır şöyle iyice bakın
Orda gönül mumun var sapasağlam duruyor
Elindeki mum ile gönül mumunu yakın
Gönül mumu yanınca yüreğine nur gelir
Bedenin devri biter kişi dine yönelir
Gönlünde parıldayan nurlar ruhunu sarar
İnsan nefsini yener olgunlaşır yücelir
Hayatın son demleri fırtınalı zorludur
Artık bütün caddeler ahirete doğrudur
Azrail üfleyince beden mumu sönse de
Gönül mumu yananın mezarı hep nurludur
Kayıt Tarihi : 24.7.2003 03:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!