Bazı anlar vardır,
Dil susar, gözler konuşur.
Zaman durur, kalp sıkışır.
Bütün geçmişini ardında bırakır insan.
Kelimeler cihana sığmaz olur,
Nağmeler arşa değer.
Bir “Evet!” Duysa ona yeter.
Ve duyamaz yıkılır başına Dünya.
Dağları aşar, ovaları geçer,
Mecnun olur, çöllere düşer.
Fanidir yolundan şaşar.
Bir mum misali tükenir hayat.
Kayıt Tarihi : 18.12.2018 18:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erva Özbaba](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/18/mum-109.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!