Mum Şiiri - Attila Edri

bir mum alevinde üşüyorum
aklımdan firar ediyor binbir düşünüş
gözlerim yorgun, ruhum güçsüz; ay, çok parlak geceme
yükseliyor göğe bir beyaz düş
aklımdan firar ediyor binbir düşünüş

bir kelebeğin kanatları oluyorum rengarenk
sırtımda kocaman bir günlük ömür
dalga dalga papatyalardan geçiyorum
hoyrat esen yapraklarla savaşıyorum
güneşe küsmüş bir ten oluyorum sonra
bir mum alevine dönüşüyorum
gölgem boyumdan büyük
dertlerim gölgemden uzunca…

bir mum aleviyim
içim yanıyor içim
nerede duracağını bilmiyor ruhum
en son hangi düşteydim, bilmiyorum
hangi sevdada, hangi kavgada
hangi gecenin hangi saatiydim
hangi yolcunun memleketiydim
bilmiyorum…
geceme düşüyor bir beyaz düş
aklımdan firar ediyor binbir düşünüş…