Hayat bir okyanus ken, biz insanlar, ise o kocaman Okyanusun içinde yüzmeye çalışan balıklarız.    Okyanus olmasa nefesiz kalır balıklar.                    Hayata tutunacak dalı olmazsa insan'da tıpkı sudan çıkmış balık gibi olur,  Nefesi kesilmiş gibi. 
Hayat bir rüya gibidir, kimine kabus, kimine ise hiç bitmesin dediği güzel bir rüya,
Kimi kışa Aşık olur. kimisi Yaza, sahi kış üşütür, insan üşüdüğü halde nasıl Kışa aşık olurki, yada Yazın bunaltıcı olur insan bunaldığı halde nasıl yaza aşık olur,
Bir dünya vardır, o dünyada herkes mülteci.              Buna rağmen diye bilir misinki benim yerim, benim evim burası,
Diye bilir misinki ben mülteci değilim. ben, bu koca Dünya'da kendime ait bir köşe ayırtım.diyemesin, çünkü iyi biliyorsundur bu Dünya'da misafirsindir.        Bu ister doğup büyüdüğün ev olsun, ister yuvanı kurdun ev,  ne olursa olsun mültecisindir.
 
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim kelepçede,



Mülteci olduğumuz dünyaya sevgi ve dostluğumuzu armağan edelim
kini nefreti bırakıp aşka iltica edelim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta