Mültecinim Şiiri - Ayşe Çetintaş

MÜLTECİNİM

Sen iyi ol,
ben bir kuş gibi kafes arkasından bakarım sana

çaresiz, dilsiz ve yasak severim seni

Yolunu kaybetmiş mültecinim ben

Ömrüm yıldızsız, aysız gecelerde

Gönül kapında
Hiç uyumayan geceyim ben

Gönül mahzeninde saklanan bir eşsiz mülteci

Kırgınım ve yaralı

Kim bilir belki de ikimiz

Gittiğimiz yollarda biçare...

Yağmur olmadan çiçek açmaz bilirim

Bulut gibi çöküyor Hüzün Gönül kapıma yar

Sen olmadan açamıyorum.

Ayşe Çetintaş