Mülteci Zamanlar Şiiri - Zagros Cetinkaya

kaçak zamanların mülteci kedercisiyim
nereden geldiği
nereye gittiği belli olmayan
serüvenciler yığını kederler
hüznün doruk noktasında
kacak zamanların kederlere bölündüğü saatlerdeyim

ne zaman hüzünlensem
ki ben hiç bir zaman bilmem neye hüzünlendiğimi
-bundandır mülteci oluşum-
bundan ibarettir
hicâzi zamanların kaçak demlerinde kaybolmam
buğulanan gökyüzünde kaçak hasretler
- hiç bir zaman benim olmayacak -
resmi kayıtlara işlenilmeyecek
kaçak hasretler yığını var gecelerde!

hasretler olsa olsa
kırık sözcükleri anlatan kekeme kelimeler yığınıdır

her kederımde biraz sen
ne zaman hüzünlerimi
kederime bozdursam
yağmur yağıyor bu şehire
ben ağlıyordum, yağmur bana
- ıslanan ıslak düşlerim -

kumdan kaleler yapıp saklıyordum hasretimi
gülüşlerimi, küfürlerimi
- isyanlarımı, acılarımı, umutlarımı -
dönüp geriye baktığımda
yağmurdan arta kalan sadece çıplak ve ıslak bir beden

herşeyden arındırılmış yalansız bir beden
kumdan kalelerde saklıyorum seni
n`olur bu gece yağmur yağmasın! .