Mülteci Zamanı Şiiri - İlkay Coşkun

Mülteci Zamanı

Düş Zamanı
düşlerin zamanı çocukluk çoğu. çocuk zamanı ya da gülme zamanı dense yeri palazlanmakta asıl. nasılsa büyütür her şeyi küçümencik. oyunu büyütür, dünyayı büyütür, insanı büyütür, ülküyü büyütür. büyütür yüreği zaman. yükü saf bir oyundur sonuçta. düş gören insan düşe kalkmayı ve diken kuşanımlı sınırları göze alacaktır. her hayalin kırıklıklarla geldiği de doğrudur. kaynak suyu diye kuyu suyu da içirir kendince. zamanın, ayn-ür rıza olmadığını da biliriz elbet. ne yaparsa yapsın insan çeki düzen içerisinde olamıyor maalesef. bak işte göç zamanı kapıları çalıyor yine.

Göç Zamanı
hiç bir planın savaşlara uymayacağı zamanlardan geliyoruz. ne çok travmalar atlatılıyor hiç bilmediğimiz. yaralarımızdan vurulacağımız bin yılların kavimler göçü sanki anladığımız. hiç birşey anakronik sayılmaz. bir tekerrür yaşanıyor belli ki. nasıl ki ölümün ve dirimin vakti saati varsa huruç vakti de böyle biliniyor. zaman kaydırağından gerçeğine akıyor usulünden sadece. ateş düşürüp kıvılcımlar sektiriliyor bir de. gitmenin ve kalmanın sınırında her yolak, ev sahipliğinin adayı oluyor. vuslattan çok hasreti yaşatan mecburiyet şimdi kış, zamanı çağırıyor.

Kış Zamanı
insan sorgulamaya başlamışsa ge(n)ç değildir. ölümler yurduna adı yazılı bir müdavimiz sonuçta. yükü ağır bir dünya birtaraftan. hangi tarafa baksak gülücükler kanıyor. bu ağır ezgilerde hepimizin zihni kaynıyor. pay edilecek hep sıralı gün korkusu içimizde ha bir gün önce ha bir gün sonra gelecek. zamanın kıyıcılığından kim payını almamış ki böyle. hüznü dertop edip başımızdaki zamanla aşındırıp köreltecektir. ülfete ram insan ürkünçleşecek. uyku kaçkınlığı toplanadursun bir kere. ölüm uyusa da gözlerdeki zamana kim muarız olacak. uzun lafın kısası uyku vakitsizliğinde asıl defaten ölünecek.

İlkay COŞKUN
27.08.2021