Mülteci Yıldız Şiiri - Fikret Şimşek

Denize kavuşamayan ırmak kavrulur çölde
Küllenmiş köz sen yanım, yolların yalnızlığım

Kurtların ulumaları yayılır dağlara fersah fersah
Çoban ateşleri gecenin çiy tanelerini öperken
Vahşi atlar vadilerde

Çisil yağmurları emer çatlamış toprak
Ve söner yangını

Galaksine kayan mülteci bir yıldızdım
Karalarda aktım

Akrebin gözleri dikildi üzerime
Kıskaçlarında sıkıştım
Kurumuş dudaklarıma zehir damladı

Söğüdün dallarından elem
Gelinciklerden kan topladım
Astım şafakta sarhoş bulutlara

Sen yoksun ya, hiç havam yok
Yalnızlığıma hüzün damıttı gece

Ey! örümcek ağlarına sarılmış kapı!
Beni böyle boynu bükük ve yitik
Niye inletirsin
Niye?

Karalara çakıldı bahtım
Her yanım keder
Gökyüzüne düştü yalnızlık
Kahır yüklü bir bulut sensizlik
Yağdı ağır ağır

Dudaklarımda kalan buselerin
Yatağımda kokun, düşümde alevin

Asırlık çınar ağacının kovuğundaydık
Bir masaldan çıkmışız
Sana şuh kostümler giydirmiş o peri
Alev dudaklarından pembelerdi içtiğim
Gün doğarken öyle mi ölünür...!

...
zerre