Sen “gel” desen akan sular durur da,
Gözlerinden uyku olur, düşerim.
Sana uyur, yanar yanar pişerim.
Bu gece de mülteciyim koynunda..
Hem bir nebze gülüşünün içinde,
O küçük “ben”, ben olaydım boynunda.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta