Mülteci Kırlangıçlar Şiiri - Muzaffer Koç

Kırlangıçlarım göçtü
Kurudu gökyüzümün
O kıvıl kıvıl kaynaşan kırçiçekleri...
Turnalarım
Kimbilir nerelerde
Kimbilir kimlere
Çığırıyor yanık türkülerimi.
Kamışlar ve ağaçlar
Süklüm püklüm
Deli poyraz esintisine
Eğip büküyorlar gövdelerini.
Denizse ırgatsız pamuk tarlası
Deliriyor karşımda
Akköpükler fışkırıyor koca ağzından.
Bombalıyor emperyalistler;
Irak'ı, Afganistan'ı...
Siyonistler Filistin'i, Lübnan'ı...
Yanıyor ortalık
Ortadoğu kanıyor
Kanıyor yoksullar ılgıt ılgıt...
Arsızca yok ediliyor ısrarla
İnsanlığın
İlle de çocukların
Yaşamda kalma ümitleri...
Ve herkes yollara dökülen mülteci...
Ahh, can kırlangıçlarım
Uykularım vuruluyor; ülser eşeliyor midemi...
Yine sonbahar; yine savaş ve katliam
Yine zalim; yine zulüm, yine ölüm...
Ahh, bu kış da yine bahar gelmedi...
Sonbahar geldi; yine soldurulan
O masum kırçiçeklerim...