Gönlümüzün hüznüne tercümandır bu şehir,
Bir yabancı rüyasında kaybolmuşuz gibi.
Gözlerimiz hasretle etrafa bakar,
Bir sabahında, buluşur muyuz diye.
Ne zaman döneriz o sevdiğimiz diyara,
İmkansızsa da hayalini kurarız yine.
İçimizdeki yolculuk hiç bitmeyecek gibi,
Mülteci olduğumuz yer kalbimiz, topraksa bir bahane.
Uzaklık, bizi yıpratsa da koparamaz asla,
Sevgimiz kök salmıştır gönlümüzün en derinine.
Bir gün döneriz, elbet sevdiğimiz yere,
İşte o zaman sevinç dokunur ruhumuzun tenine.
Kayıt Tarihi : 28.9.2023 08:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!