Sevdiğimin yüreğinde mülteciyim ben..
Biliyorum, ne yazık hakikat bu...
Hangi sebep avutur ki beni
Hangi fırtına dağıtır kederimi..
Ve... hangi dağ sırt verir bana..
İnsan nasıl kanıksar ihaneti..
Ve nereye koyar yüreğini, sevdiğinin yüreğinde..
Kaybolmuş umutlarını nasıl yeniden yeşertebilir..
Ben kıyısındayım alacakaranlıkların
Aydınlık süzüyorum gecelerden payıma...
Bir yabancının elini tutmak
Yalandan yere kahkaha atmak
Soğuk bir cesete sarılıp yatmak
Ömrünü dirhem dirhem satmak..
İşte bu sevdiğinin yüreğinde mülteci olmak
Öylesine kocaman sessiz çığlıklarım var benim
Öylesine kendi içine ağlayan gözlerim..
İhanetin gizli tanığı onlar,
Faili aşikar acılarıma akan göz yaşlarım
Ve durur kapı arkasında katiline sığınan mülteci yüreğim..
15 Temmuz 2010
Oktay PurhanKayıt Tarihi : 16.7.2010 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dinlediğim yaşanmış bir hikayenin şiirsel anlatımı..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!