içimde zonklayan bir sızı var,
hep seni hatırlatan.
yaşanmamış bir kaç hjikaye
ve sonrasında dilime dolanan,
sensizliğin melodisi.
hani unutsak diyorum dünü
umutsuzluğun her tonunda
ezberbozan bir suda yeniden yıkansak
yüreğimizde en ufak bir şüpheye yer kalmasa.
sonra yeniden bugünü yaşasak
hayatı tüm renklere boyasak
alabildiğince yol alsak ,
yalın ama çözülmemiş sırlara
bu kaçıncı moladır,
sende verdiğim.
ayet hükmünde tüm sevmelerim.
kıyısında durmuşum kör bir talihin
ölmelere ramak kala,
herşey buruk bir masal tadında,
kafeslenmiş düşten öteye.
dilimde şimdi, histen yoksun devrik bir cümle.
eşgali belli olmayan duygulardan ibaret
hayallerim,
hayallerim vatansız yaprak gibi savrulurken rüzgarda.
mahşeri ve tanımsız gel-gitlere emanet,
kendime verdiğim tüm sözler
sonra,
ve sonra;
sessizce vurulur ,
orta yerinden mülteci düşlerim...
02 Mayıs 2018
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 2.5.2018 07:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!