Mülteci bir aşktı yüreğinde sabaha uyanan!

her şeyimden vazgeçiyorum şimdi usul usul
gözlerini yurt eyledim kendime
kimsesiz yaşadım hep,ta ki sen girince dünyama!
herşeyimsin,fark etmesende

büyümemiş bir çocuk var avuçlarında,nefeslerinle yaşayan
gitme benden sevgilim
ben hazırım ölmeye
senin olmadığın ne varsa kalsın yerinde,yeter ki beni sensiz koyma!
günahlarına ortak say,sevaplarım senin olsun
yeter ki kal,şimdi gitme mevsimlerimden,şehrimden,yüreğimden,gözlerimden

damarlarımda akan kansın,kalbimi besleyen
gitme beni sancılara emanet ederek
karanlığın diğer yüzüdür yokluğun bana.
uykusuzum,yorgunum ve kırılganım şimdi.
bilmem nasıl anlatsam seni!
kalem ihanet ediyor mürekkebime,gitme!
ben sende yaşamaya alıştım,bilemezsin.