Mülteci Şiiri - Ahmet Aleci 2

Özlemimin beni rehin aldığı bu kentte,
Harabe olmuş bir binanın çatısında esir düşmüştük seninle.
Gece çok uzaktaydı.
Ay ışığını düşlüyorduk,
Yıldızları, hafifçe esen Meltemi.
Ve serinliğini gecenin...
Bir sigara daha yakmak geliyordu içimizden
Çaresizliğimizi ört pas edecek ne varsa,
Savurmak damların tepesinden.
Bir arada ama yanlız iki beden.
Öpmek vardı seni oysa en derininden.
Titreyen yanlızlığımın koynunda,
Titrek dudaklarımla,
Dokunabildiğim her yerden.
An dediğin neydi ki,
Her bir dokunuş ömre bedelken.