Mülteci Şiiri - Özlem Saba

savaş çocukları gibiyim,
kendi dramından başka bir şey düşünemeyen,
boyna kendine acıyan,
kendine yazgılı,
savaş çocukları...

kulağımda toplar patlayalı beri
sağır ve dilsizdir yüreğim,
duyamaz oldu kendi sesini...

gözlerim mülteci bir çocuğun korkularını aksettiren kırık bir ayna şimdi,

-hadi!
bul korkularımda beni...

-hadi!
bul bulabilirsen ayna(m)da kendini...