Sen varken bir adı vardı bu şehrin,
şimdi ise yitirilmiş kimlikler
topluyorum yollardan.
Baktığım bütün vitrinlerde
asılı düşler görüyorum,
bir baskı makinesi gibi
dönüyor beynim.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Gittiğim yerlerde senden endişeli bir şehrin
kıyı evine sığınıyorum.
Kapım açılıp kapanıyor,
tedirgin kapının menteşe sesleriyle
zihnimin bilinmedik kuytularına sığınıyorum.
Şiiri oldukça beğendim. Başarılar
Anlamlı... Hemde çok hoş, ama keşke şiir şeklinde yazsaydınız...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta