Sen varken bir adı vardı bu şehrin,
şimdi ise yitirilmiş kimlikler
topluyorum yollardan.
Baktığım bütün vitrinlerde
asılı düşler görüyorum,
bir baskı makinesi gibi
dönüyor beynim.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Gittiğim yerlerde senden endişeli bir şehrin
kıyı evine sığınıyorum.
Kapım açılıp kapanıyor,
tedirgin kapının menteşe sesleriyle
zihnimin bilinmedik kuytularına sığınıyorum.
Şiiri oldukça beğendim. Başarılar
Anlamlı... Hemde çok hoş, ama keşke şiir şeklinde yazsaydınız...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta