Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
yüreğinize sağlık. güzel bir şiir.
Bu günlerde çok sayıda İstanbul şiiri okuyorum ama mazlum ve kanayan bir İstanbul'u dinlememiştim uzunca zamandır...
Benim kendi gözlerimle izlediğim bir İstanbul'du bu...Adına yakışır şekilde - ansar,ensar, nasır, yardımcı(lar) -İstanbul'un yardımına koşmuşsun genç arkadaşım!...
Sevgi ve teşekkürlerimle...
Naime Erlaçin
düşündğ belkide
onun için kalıcı olsa gerek....
dilerim kalıcığı daimi olur Ensar
sevgiyle,
Tebrikler Üstad...
İstanbul'da yaşamakla İstanbul'u özlemek farklı şeylermiş...İstanbul'uı özleyenler sluetine takılıp kalıyor şehrin bencileyin..Yaşayanlarsa,arnavut kaldırımlarına varıncaya kadar farkındalar sizcileyin..
Teşekkürler..
Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta