memleket kadar asil
memleket kadar soylu
ve memleket kadar
parçalanmışlıktı yaşanan
sevda...
oysa,
mülteci olmakta varmış
doğduğun ve yaşadığın
memlekette...
azat edilme umuduyla
yaşarken mülteci,
memleket hızla uzaklaşmaktaydı...
failli belli hüzünler yaşanırdı
sanığı meçhul...
ve memleket azat etse de mülteciyi
mülteci uzağına düşmüştür artık
kavuşamadığı memleketinin...
ve
başlangıcı olurken ebedi sonsuzluğun
tarumar olur o gün memlekette
mültecide...
Kayıt Tarihi : 30.1.2008 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)