Mülteci Şiiri - Neşe Ustaosmanoğlu

Sen;
Zamansız kapımı çalan mülteci
Aşk savaşında yüreğini yitiren yiğit
Teninde ihanet yangınları
Ruhunda kırgınlık yaraları
Ellerinde kalan beyhude sevda umutsuzlukları

Ben;
Kırlangıç yuvasındaki yetim serçe
Nafiz rüzgârda bitap düşen biçare
Özde sevda özlemleri izbe
Dermanım yok ki gelmeye
İncindi gönül kanatlarım uçamaz ki sevdiğine

Sen;
Doludizgin aşk kuşanan
Sorgusuz sualsiz beni esir alan
Kırk yamalı yüreğinin tutuşmasını arzulayan
İşgal edilmiş yarınları umarsızca vaat eden
Hülyaları benimseyip, gerçeği göremeyen

Ben;
Gönül dağlarında Zümrüdüanka kuşuna yaren
Ömrünün yarısını beklemekle geçiren
Emanet yuvalarda bir nebze şevk at dilenen
Mayın döşeli sınırlarına ulaşınca secdeye duran
Siperlerinde menzilsiz kör sevdana tutulan

Oysaki
Oysaki:
Yazmıyor kader çizgisinde adımız yan yana
Ne yolumuz çakışır aşk adına
Ne gönlüm akar sana
Var git ey! ...yabancı yoluna

Sen yitik bir ülkenin efesi
Ben yüce dağların efendisi
Denk mi bildin aciz yüreğini yüreğime
Aşk dediğin; tarifi meçhul, gözde perde, yürekte tek halife
İşte gerisi bildik hazin hikâye…