Yolunu kaybetmiş şaşkın bir mülteciyim, sokaklarına hayli yabancı. Göğsümde tanıdık, ince bir sancı.
Bir gölge düştü bir akşam üstü yollarımızı ayıran.
Ve zaman bir nehirdi hüznün yatağında,kıyısına tutunduğumuz özlemlerimizden bizi koparan..
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta