Mülteci Şiiri - Muhammed Okay

Şimdi kim bilir neredesin?
Hangi rüzgâra pencereni açmış,
Hangi yağmura tutulmuşsundur?
Yüzün yine yansımıştır aynalar ve pencerelerin parlak tenlerine.
Eski bir rüyayı büyütüyorsundur belki de saksılarında
Hani benim filizlenemeden soluk kesiklikleri ile solduğum saksılar.
Güvercinler uçuyordur rüzgârlara karşı duvarlarında.
Saatler yokluğumu her vurduğunda
İspinozlar ötüyordur yine her sabah.
Yine uyanıyorsundur uzak bir kıyıda
Yüzünde şiirlerimden sözcük izleri
dokunuyordur gözlerine.
Gözlerimin siyahlığı geçiyordur yine gözlerinden,
Gözlerindeki gecelerden.
Sen yine silmeye çalışıyorsundur geceden siyahlığı
Gözlerinden gözlerimin kalın izlerini.
Geceyarısı ekspreslerine binmiş mülteci isteklerim
Senin sınır kapılarına dayanıyordur yine her gece.
Dayanıyordur kapına yine çocukluğumdan
bu yana biriktirdiğim tüm ümitlerim
Takvimlerimde asılı kalan bütün günlerim
Yarım bırakılmış tüm nefeslerim.
Ben yine sözcük sözcük
Ben yine mısra mısra
Ben yine geceyarılarında binlerce yıldızla
İltica ederken sana
Sen yine bihaber bir sessizlik ve sağırlıkta
Kayıp bir coğrafya
Yasaklı bir vatansındır
Bütün mülteciliğime

Kim bilir sen yine neredesin?
Hangi rüzgâra pencereni bensiz açmış,
Hangi yağmura tutulmuşsundur bensiz sağanaklarda?
Kim bilir hangi sergüzeşte
Hangi iflah olmaz ilticacıya
Sonsuzluk vadeden cennet bir vatan olmuşsundur
sevgiye boyanmış tuzaklarda.