Mülteci Şiiri - Önder Karaçay

Yurtsuzlar arasında ki ilişkiler
Bir toplumun yerleşik üyeleri arasında ki ilişkilerden farklı değildir

Mıknatıs gibi mülteci çekiyor mürteciler

Tutulu olanlara bakıyorum
Zaman ara bir yerde akıyor
İnsanı insanda gören, anlayan
Bir dili kurmanın yolculuğuna çıkıyorum

Metinlerarası örüntünün
Kendine özgü bir yaşamı var
Yazılanlar kastetmeyeceğimiz anlamlar nakleder dimağlara
Dil aracılık ile hayatını sürdürür

Kesişmeler o karşılaşma anlarına ait izlerle doludur
Kimden uzaklaştığını, bu ayrılığa nasıl sabredeceğini o an anlar insan

Her ayrılık yeni bir bağlanmanın dilini öğretir
Gitmeyi seçmek, dönemeden dönüşmeyi seçmektir

Gitmek görmektir
Yeni başlangıçlara yüzünü dönmektir

Ne sonrasızlıktır ne de öncesizlik

Kendi yönünde eser rüzgar

Hangi döngülerden geçirirseniz geçirin yaşamınızı
Derdiniz kendiniz olarak kalmaksa
Taşırsınız günü o zamanlara

Kaybettiklerinize yerinmek yerine
Yeni bir zamanın dilini kurmaya verirsiniz kendinizi

Yaşam sizden buldukları ile
Yeni yollar açmak ister

Hem yitende
Hem yaşananda
Hem de geleceğe taşınanların içindeyiz

Hatırlar ve yeniden yazarız

Düşündüklerimiz bugünün
Duygularımız öte zamanlara aittir

Önder KARAÇAY