Mülteci Şiiri - Musa Yalçın

Yalın ayak çöl podyumunda
Topuklu ayakkabı takırtısı yok
Havada kurşun sesinden başka
Tende Çiçekli baharatın yokluğunda
Kapladı yeryüzünü barut kokusu

Sivillerin karşısında silahlı askerler
Umutların önünde dikenli telli duvar
Açlık ve sefalet içinde donan gözler
Flaşlar patlarken birazcık adalet ister

Yersiz yurtsuz ait olmadan
Üstelik hiç bir kötülüğe sebep olmadan
Yürür zifiri karanlıktan karanlığa
Sahip çıkmak için evladına

Kapanırken birer birer sınır kapıları
Balinalardan önce karaya vurur çocuklar
Bir elinde kırmızı elma bir elinde zeytin dalı
Uğramaz mı oralara
Boğazında düğümlenirken çığlıkları