Yazamıyorum
Kelimeler yetersiz kalıyor düşündüklerimin yananda
Harfler bir araya gelemiyor
Sesler çıkmıyor sessizlik hakim her yere
Kendimi bilerek attım ateşe
Günden güne yandım, eridim, kahroldum
Nereye gideyim ki sensiz
Gecelerim uykusuz, odam sessiz
Sen olmayınca eksiğim her zaman
Dağınık kalbim, kanatlarım kırık
Bir tek sensin beni duymayan
Cevapsız sorular içinde yok olmaktansa
Yeni ufuklar ardında dolanıp durdum
Seni düşledim her anımda...
Adını düşürmedim dilimden
Bir anlığına da olsa
Kimbilir kaç kere bu anı yaşadım
Kaç kere seni düşünüp de şiirler yazdım
Kaç kere hayata inat seni sevdiğimi haykırdım
Ulaşılamaz, yıkılamaz sahnelerde oynadım
nedenini bilmeden
Kaybolurdum...
Kalabalığa inat ıssızlığımda sınıfın
Sisli rüyaların ardından sana bakardım belli belirsiz
Sen farketmezdin
Aslında sana dokunabilecek kadar yakınken ellerim
Ulaşamazdım ya sana
aslında uzaktın bana
hayallerim kadar uzak
öyle deme
hayallere yakın olmaz ki herkese
hem ben hayal kurmayı bıraktım sen gittiğinde...
Sevmek zordu;
kelepçe vurulan bu kalbe.
Neydi önemli olan bilmiyordum
Seni hissetmeden önce
Sonbaharda dökülen yapraktı hayatım
-önemsiz ve kuru-
Bir eylül rüzgarıyla çıkar giderim
Elimde boş ümitler...
Ardıma bakmaksızın çıkar giderim.
Sevdam için ölümü göze aldığım sokaklar,
Ağlar ardımdan
Ben göz yaşlarıyla yarenlik etttim onlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!