MÜLKİYEM CANIM ANNEM
Mülkiye annem, gönlü şefkatle dolu,
Sofrası bereketli, eli hep cömert.
Komşuya, dosta, yoksula hep koşardı,
Gül yüzüyle dağıtırdı sevgiyi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta