İnsanlar biniyor,
iniyor.
Kokuyor, toprak.
Oturuldu, konuşuldu,
insanla.
Mahzun, çaresiz
ve pişman.
Bir baş iki avuca sığmıyor.
Gök, toprağa sarılmış
Yer yüzü yarılmış.
beşer, müjde bekliyor.
Düne razı,
bugün çile,
yarın kıyame.
O’nun da bir bildiği var.
-Çok biliyor.
Kayıt Tarihi : 6.11.2022 21:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Meto](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/06/mulhem-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!