Mülayim Şiiri - Karani Arda

Dal gibi titrerdi,
Kelamın da kükrerdi
Dehrin sonunda,
Zemheri ortasında
Az bulunur böylesi,
Fazla olur ötesi
Adı mülayim,
Şanı halim
Ürkek değil efendi
Korkak değil di kendi!
Belki volkandı kalbi?
.........................
Tan yeri solanda,
Seher doğanda;
........................
Kalmadı mülayim,
O eski halim
Açılmıyor dudağım
Nerede kal’im
Görünüyor herkes
Evvelden zalim
…………………..

Mart-2003
Elazığ