Bu belki de girdiğim son mülakat,
Zira yaş elliyi geçip gidiyor.
Heyecan, endişe arttı üç beş kat
Tansiyon yukarı uçup gidiyor.
Sağlık sıhhat kula en büyük ödül,
Sevince teşekkür, derde tahammül.
Vaktinde denizle kanmayan gönül
Bir bardak soğuk su içip gidiyor.
Önden gençlik gitti, peşinden sağlık
Meslek de giderse neyler bu aşık.
Çoluk çocuk demeyin, yoklar artık
Ekmeğini alan kaçıp gidiyor.
Çıkıyor ortaya yeni bir rüzgar
Kuru yaş demeden biçip gidiyor.
Ha müfettiş oluvermiş ha uzman,
Ne fark eder diyemiyor bu Osman.
Eşini de işini de bir insan,
Kılı kırk yararak seçip gidiyor.
O Rahmandır, O Rahimdir O Adil,
Amenna! Hiç bir kul sahipsiz değil,
Bu Osman Ali’ye Veli’ye değil.
Gönlünü Rabbine açıp gidiyor.
Kayıt Tarihi : 12.1.2019 13:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!