Muktedir Gölgesi ve Tahir Efendi

Tahir Efendi miydi neydi Yedikule zindanlarında tutulan?
Elem ve ıstırap dolu heyheyler,
Bostan manzaralı hisar sanki Sadi Şirazi
Ve hiç umulmadık umutların
Göğe yükseldiği an
Sessiz bir balon misali
Tahir Efendi umutsuzluğu da gördü kısa yaşamında
Bir kız çocuğunun ağlayışını da…
-
Nefret söylemleri olmazdı gölgesinde
Ben Tahir Efendi’nin korktuğu gölgesiyim
Bende nefret olmazdı
Tahir Efendi nefreti sevmezdi
Ortada nefret yok yani senin anlayacağın
Ama korkardı benden
Yaşı kırk dokuzdu en son gördüğümde
Kalbi heyecanla atan bir çocuk tedirginliğiydi yaşadığı
-
Titrerdi karanlık Fatih sokaklarından geçerken
Bir el yavaşça kolalı gömleğine dokunurdu
Sıçrardı ufak adımları içerisinde Tahir Efendi
Tahir Efendi..
Ya siz Tahir Efendi?
Gölgenizden,
Yani benden!
Korkmamayı düşündünüz mü hiç?
-
Evi hatrı sayılır güzellikte
Bahçesi narin kokular neticesinde
Ahşap zemin gıcırdar Taksim’e ses salar
Tahir Efendi Taksim’de yaşardı.
Büyük dedesi palalı
Oturma odasına giden dar koridor
Koca eski bir fotoğraf duvarda
İşte O Kahire Ataşesi rahmetli dedesi
Ömrünü yetiştiremedi görmeye
Taksim’de Gezi’yi
Gezi’de Taksim’i
Ve insanları, hatta
Mısır’da Tahrir..
Oralarda da vardır korkulu gölgeler tabi
Ama Siz Tahir Efendi?
Korkmadığınız oldu mu acaba hiç benden?
Gölgenizden
Yani benden
Ben gölgenizim Tahir Efendi kendinize gelin
Hatırlatayım müsaadenizle;
Gölge demek uzaktan biraz ihsan demektir
Sevene nasıl ki sinema olsun tiyatro olsun bir emektir
Gölge de aşağı yukarı yarım insan
Yeter sıra sizde artık Tahir Efendi
Siz ise bunca münasebetle
Siz ise…
Siz ise istemeden Tahrir’de muhalif Taksim’de muktedir
Gölgeniz dâhil!