Muktedir Alkışçılarına Şiiri - Nevzat Dağlı

Muktedir etse de aklınla alay,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.
Milletin önünde bassa da kalay,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Padişah çok yaşa diyen sen idin,
Tarihe kul diye yazıldı adın.
Düzenin bozulsa kaçsa da tadın,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Fabrikan satıldı işinden oldun,
Sabırla sıkarken dişinden oldun,
Oğlun şehit düştü, düşünden oldun,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Şimdi yoksun kaldın maldan, davardan,
Bahçeden, bostandan, taze avardan.
Yolun çıkmaz sokak oldu duvardan,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Ayakkabın delik, elbisen yama,
Karton yapıştırdın kırılan cama.
Açlıktan nefesin kokuyor ama,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Atatürk devrinin şanı gitti de,
Devrimci gençlerin kanı gitti de,
Halkçı aydınların canı gitti de,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

İhsani, Mahsuni, Nazım uyardı,
Sağır sultan olsa bunu duyardı.
Bilirdin nutuklar gözü boyardı,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Nevzat’a kulak ver, kral çıplak der,
Yunus’un, Veysel’in yolundan gider.
Ozan senin için duyuyor keder,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat