Muktedam Şiiri - Aşknüma Atakan

Günahımın sırrına vakıfken sen,
Ruyalarımın teeccüdüne uğradın.
Gecenin feyzinden gafilken ben,
Gözlerime bayramı muştuladın.

Felç olmuş duygularım hayat buldu ruhundan,
Nükte idi her sözün pak dudaklarından...
Aman vermez İblis, beyhude uğraşlarım,
Yaralarım tuza aşina; sefilim, bimarım…

Bülbül gibi kanatlandım ism-i şerifin üstüne,
Kıskandım her harekeyi nispet eyledim cezime,
Yalnız ruhlara değil, meleklere dildar oldum,
Tekbirlerle dolaştım, uğradım berzah alemine.

Aşknüma bir çehrenin yandığı pervaneyim...
İsminin mim harfine vurgun mecnun-u divaneyim...
Aşkının okkasında Nun' a kalem mestaneyim...
Bırak kaybolayım, mübarek dudağında öleyim,
Ben sana aşık, sana vurgun bir küçücük şeddeyim.

Nedametim sensiz geçen yılların aslınadır.
Seni yanlış anlatan körlerle, sağıradır.
Ayandır ahvalim, zorlar sana asandır,
Cem eyle benliğimi, nefsim ızdırabımdır.
Aksın gözyaşlarım, yaram bergüzarımdır.
Efendim geceme lutfun, tevbeme nazarındır.