Yamansın be çömez!
Efendinin, medâr-ı iftihârısın.
Gördükçe ef’âlini, efendin
Zevkten, dört kerre dört köşe oluyordur da
Ağzı, ta kulaklarının sivrisine varıyordur
Ve neşeden sekiz kerre sekiz çizerek çatallı kuyruğu,
Karanlıkla ahenkle dans ediyordur şimdi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta