Yamansın be çömez!
Efendinin, medâr-ı iftihârısın.
Gördükçe ef’âlini, efendin
Zevkten, dört kerre dört köşe oluyordur da
Ağzı, ta kulaklarının sivrisine varıyordur
Ve neşeden sekiz kerre sekiz çizerek çatallı kuyruğu,
Karanlıkla ahenkle dans ediyordur şimdi.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta