Mükerrer Kerrat Şiiri - Sadi Atay

Yamansın be çömez!
Efendinin, medâr-ı iftihârısın.
Gördükçe ef’âlini, efendin
Zevkten, dört kerre dört köşe oluyordur da
Ağzı, ta kulaklarının sivrisine varıyordur
Ve neşeden sekiz kerre sekiz çizerek çatallı kuyruğu,
Karanlıkla ahenkle dans ediyordur şimdi.
Hatta “Lan, bu çömez bana pabucumu ters giydirir!” diyordur.
Diyordur da, nev’i şahsına münhasır kahkahasını, patlatıyordur.

Bugün de az şey yapmadın, ha!

Ekmek doğradın yine, pek çok babanın kanına;
Yavru vampirlerine, yal olsun diye.

Yine, pek çok ananın figânını kaydettin;
Kuklalarının ruhuna, gıda niyetine.

Ve yine ne de çok yetimin adını işledin,
Yedek parça envanterine…

Yediğin bunca halta rağmen,
Hiç de tedirgin değilsin, değil mi?
He, niye olasın ki?
Çünkü yine, hiç kimsenin gıkı çıkmayacak.
Yine, hepsi mışıl mışıl uyuyacak…

Hem sen, zaten tedbirini aldın ya!

İşte, bugün de
Yan ağızlarından yedirip de yeşili, yücelere
Akı, cücelerin burnundan ve alnından sağdın ya!

Körpe papağanların belletmeni
Kara tahtaya bukağılı, kart papağanlarının da,
Formatlarını güncelleyip, renkli tüylerini parlattın ya!

Artiz mektebi diplomalı,
Bilumum baykuş ve kargayı
Yine, kara camdaki minberlere yerleştirdin ya!

Ayaklarından mihraba perçinli,
Namaz kıldırma robotlarını da yağlayıp,
Köhnesinden, gıcırına hepsini de şarj ettin ya!

En klasiğinden, en en son modeline kadar
Medyatik timsahlarının tamamının,
Gözyaşı deposunu da fulledin ya!

Daha ne olsun?
Bundan âlâ tedbir, öte dursun!
Aşk olsun, gıkı çıkana.
Hepsi, mışıl mışıl uyusun…

Ya sen, niye uyumadın da ayaktasın hâlâ?
E, yapmadığın daha ne var?
Neyin nesi, odandaki bu telaşlı volta?
Bir o duvar, bir bu duvar…

Ha!
Öyle ya!
Efendini detaya gizlemeyi unuttun, tüh!
Yaman olmaya, yamansın da
Bir o kadar da komiksin be çömez!
Bu kara devirde, şu kör devranda
Artık, efendini gizlemeye hacet mi var?

Gamlanma çömez, tasalanma!
Hadi yat, zıbar!
Yarın da çok işin var.

27.11.2018