Mükemmellik... Şiiri - Nurdane Diken

Bir kötülüğe uğrarda,
Onu affedersen.
İhanete uğrarda,
Onu bağışlarsan.
Eleştirilirde, eleştirmezsen.
Beddua'yı unutursan.
Sevilmediğini bile bile
Seversen.
Düştüğünde kimse seni kaldırmazda,
Sen, düşeni kaldırırsan.
Olumsuz durumlarda,
Olumlu davranırsan.
Tutkunun esiri olmazsan.
Tüm korkularından, sıyrılırsan.
İmaj'ı benliğinde ararsan.
Ego'ların tutsaklığından
Kurtulursan.
Hırs, kin, ihtiras ve nefretin,
Tuzağına düşmezsen.
Yaradan'dan ötürü,
Yaradılan, her şeyi seversen.
Aç kalırda, şükretmeyi bilirsen.
Vicdanının sesini, hep duyarsan.
Şiddeti benliğinden atarsan.
İtidâlini her zaman muhafaza edersen.
İşte o zaman, Sen İnsan'sın.
Mükemmellik, Katında'sın...