Güneş bilseydi yeryüzünde senin olduğunu doğmazdı hiç,
Afrodit seni kıskanmazdı, yahut
Yağmur damlaları üstüne düşerdi.
Sen varsın diye bu dünya dönüyor
7 milyar insan sayende yaşıyor senin.
Kirpiklerin gözlerinin alıcılığını kapatmak için var oluyor sende.
Yer ve gök hasretin kokuyor buram buram.
İşçiler senin için çalışıyor
Patronlar tüm servetlerini döküyor uğruna.
Yıldızlar, parlaklığından gözleri kamaşıyor.
Avuçlarını görmek için insanlar volkan dağın
İçinden avuçlarında lavlar taşıyor.
Sen bu evrenin tek var olma sebebi.
Bense küçük bir insancık
Ateş dahi söner karşında,
Buz daha da donar.
Ağaç yeşerir gördüğünde seni,
Deniz dalgalanır.
Martılar simitlerinden vazgeçer görmek için seni,
kartallar gökyüzünden seyreder.
Elini semaya açan insanın duası sensin,
Bütün yunan tanrıları özenir sana.
Bir avucun diğer avucundan kıskanır seni,
Dudakların kendiliğinden bükülür
Aynada gördüğün zaman kendini.
Kayıt Tarihi : 1.7.2014 02:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!