Mükemmel Karışım Şiiri - Gökhan Gürsu

Bedenim eriyipte gözlerinden içine aktığımda,
Sen olmanın güzelliğine kapıldım,bilincim kapalı.
Durağan akan deredeki kuruyan yaprağın hafifliğiyle sürüklendim.
Hiç düşünmedim daha önceden ne olduğumu,neye benzediğimi.
Yeni bir tecrübede olsa,yüzyıllık gelenek kadar tanıdık geldin bana.
Yaşanmışlığın verdiği yorgunluklarımın ödülü gibiydin son demde.
Kaybolmaktan korkmadan yürüdüm gözlerinden,
Karanlık olamazdı bu güzel gözlerin bittiği yol.
Ne sende etten tatlar,ne bende kör nefis,
En mükemmel karışımız biz.