Mükemmel Dönüş Şiiri - Ebru Safir

Hayalimde canlandırdığım şey bu...
Mükemmel bir dönüş, her şeye,hayata en başta, yaşamaya...
Anı değerlendirmeye, ertelememeye, vicdana yönelik bir dönüş...
Keşkesi olmayan. Önceki acılardan alınan dersler ve etkisi olan bir dönüş...

Okula gittiğin anda bambaşka olacak bir dönüş.
Hep aynı ama bir o kadar da farklı, kimsenin hissedemeyeceği,
Kendi içimde kopan bir değişimin dönüşü..
Benden faydalanan insanların içinde bulundurdukları ama farkedemedikleri bir dönüş...
Gözlerinin bile bilmediği, yaşlarla dolup taştığı bir değişim..

Sanki günler hiç geçmemiş gibi olsa da...

Gördüklerinin ötesindeyken, göremediklerinin ta kendisi olan bir değişim..
Bu değişimin sesi mükemmel dönüş..
.............İlk başta.........
Aynı gibi gelicek insanlara bir on beş günün ardından...
Huylarım, tavırlarım hiç değişmemiş gibi gözükücek
Hayallerimi ve içimde tüten lavların sırlarını kimse bilmeyecek...

En iyi arkadaşımın en büyük düşmanım olduğunu öğrendikten sonra,
Zaten onun içindeki azap hiç bir zaman dinmeyecek...

Seni tetikleyen ilk müzikle coşacaksın...
Bu coşkuya öyle sarılacaksın ki seni kimse göremeyecek...
Görünmeyen bir değişim, görünmeyen bir dönüş... En mükemmeli...
Gözlerini hayatın acı yönlerine kapadığın ve hissettiğin en önemlisi...
Aynaya bakarken saçlarını okşadığın ve görüntün iyi olmasa bile,
Damarlarından akan en küçük kana dahi, sevgiyle baktığın günün ışığı diyorum...

Sessiz ve bir o kadar da sakin.
Onlar hissedemez...
Onlar farkında dahi olamaz..
Çünkü bu senin içinde kopan bir fırtına..
Sağdece seni boğar, seni yakar...

Ancak bunu birgün insanlığa hissettirirsen..
Başını yerden hiç kaldırma, gereğini görme,duyma ve bilme bile...
Bu bir dönüştü sınırları zorlayan..insanı zorlayan ve en önemlisi de seni zorlayan..
Kimseye görünmeyen ve ezip geçen bir değişim...
Bu değişim bir dönüş...
...............Mükemmel dönüş...........