Mukayyet Olmalıyız Şiiri - Fahri Bulut

MUKAYYET OLMALIYIZ,

Sevgi kalpten çıkarsa, insan olur bir şeytan,
Ne Allah tan korkar o, ne de utanır kuldan.
En büyük bela gelir, elden, belden ve dilden,
Ele, bele ve dile, mukayyet olmalıyız.

Dil küçük cürüm büyük, demişlerdir atalar,
Yalan şahit yüzünden, asıldı çok masumlar.
Kem dilden tahtan indi, sultanlarla, krallar,
Ele, bele ve dile, mukayyet olmalıyız.

İnsanoğlu rızkını, namuslu kazanmalı,
Alından ter akarken, eller nasırlanmalı.
Sofrasına ekmeği, helal kazanç koymalı,
Ele, bele ve dile, mukayyet olmalıyız.

Hele de belimizden, başımız girer derde,
Gerçeği görmez gözler, çekilir kara perde.
Yesevi, Hacı Bektaş, Yunus, Mevlana derde?
Ele, bele ve dile, mukayyet olmalıyız.

Sen de üç organına, sahip ol Rızaoğlu,
Karanlıktan gidenin, felaket olur sonu.
İlmi rehber edenin, aydınlık olur yolu,
Ele, bele ve dile, mukayyet olmalıyız.
Aklanan bir ruh ile ahrete varmalıyız.
27. MART.2008,
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU