Mukayese Şiiri - Salih Sebahattin Karadağ

Bitsin artık Ya Rab’bi dikenli uzun yollar,
Ka’til gibi kuşatır önümü uçurumlar.
Ağlatıyor gönlümü, içimdeki duygular,
Bitsin artık Ya Rab’bi sonu gelmez korkular…

Sarılsam sana toprak, kucak açmazsın bana,
Çünkü sahip çıkmadım, sende yatan ecdada
Namert eller değdirdim, cennet gibi vatana
Anlatamam derdimi, fikirler bağlı ağda…

Az söylersen suskunsun, çok söylersen mahkumsun
Aç gardiyan koğuşu, bir de hücrem bulunsun.
Mazlumların içinde ismim her gün okunsun,
Al arkadaş tezgaha, şu kefenim dokunsun..

Güneşe balçık atan ecdadını unutmuş
Bir nesil ki her yerde açık yolları tutmuş,
Kainat sarsılıyor, sanki bağları kopmuş,
Şu cüce mimar da ne, dev esri o yontmuş….