Bir insan düşünün:
Ulu bir çınar gibi,
Koca bir dağın,
Üzerinize yansıması gibi.
Bir insan düşünün:
Yüzünün her çizgisi, bir tecrübe,
Bir mağara gibi ıssız,
Keşfedilmeyi bekleyen.
Bu insan birilerinin yaşama sebebi,
El değmemiş bir orman gibi yem yeşil,
Buzullar kadar temiz ve saf,
Bir çöl gibi sıcak,
Güneş kadar yakıcı,
Ay kadar beyaz,
Su gibi sonsuz.
Bir insan düşünün:
Çile yollarını ezberlemiş,
Sevda şarabını kafasına dikmiş,
Beş vakit miraçta,
Masmavi göğün kıskandığı,
Bulutların gölgesinde yaşayan.
Bir insan düşünün:
O gözleri insana güven veriyor,
Her adımı sizi uzaklara götürüyor.
Bir insan düşünün:
Hayatta olması sana güven veriyor,
İki kutsal kelime birleşiyor,
Baba ve Anne,
Babanne oluyor.
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 01:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşama Sebebime İthafen Babanneme
![Abdurrahman Gülseren](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/05/mukaddes-atima.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!