Baharım Kışlara Döndükten Sonra

Her gece yokluğu bin efkâr vurur
Bu aşkın külünü tufan savurur
Ne öldürür beni, ne de güldürür
Dağların çiçeği solduktan sonra

Gülüşü gönlümde kıyama durur
Kokusu seherde yüreğe vurur
Hasreti bağrımı yakar kavurur
Bağlara gazel düştükten sonra

Canı cevreyledim gülşen dengine
Bülbül figan eder gülün çengine
Sümbül naz eylemiş çimen rengine
O yâr bu yayladan göçtükten sonra

Ne yüce sevda ki bir sırrı kadem
Tüllenir hüznümün menzili her dem
Cananım dediğim kuru bir evham
Baharım kışlara döndürdün sonra