Mukadderat Şiiri - Mustafa Küçükönder

Mukadderat,
Gerisi yalan.
Yolun sonu, kaçış yok,
Kaçmak da yok artık,
Yazmayan kalemlere de yer yok,
Artık ceplerimde.

Belki farketmezsin kimbilir,
Yokluğumu bile,
Soğurken yokluğum,
Soyutlanırken bu şehrin caddelerinde.
Bir varmışım bir yok,
Masal misali sanki,
Üzülmemeli.

Mukadderat,
Karşısında hiçbirşey duramaz,
Yokluk bile yok olamaz,
Unutma bu koca alemde,
Yok olur gider,
Nice ademler böyle,
Düşünmemeli,
Derin derin sularda,
Ötesi yok,
Nedeni, başı ve sonuda.

Mukadderat,
De ve kestir at.
Ağlamamalı,
Sonsuzluğu düşünerek,

Başlayışlar bitişlerin mayası,
Ve öz be öz anası,
Yankısı ve sonra,
Oğlu veya kızı.

Çözülüp çözülüp,
Dolarken nice çileler,
Nice ademoğulları,
Daha ne çileler çeker.

Olsa da her yalanın,
Bir parça gerçek yanı,
Fazla dikkate değmez,
Belki de unutmalı.

09.05.04-İstanbul