Ardı kesilmeyen eksilişlerden ibaret şu hayat
İster talih de adına, istersen mukadderat
Bir gece yarısı farkına varıyorsun bu gerçeğin
Elinde gönderilmemiş mektuplar, ve bir hatırat
Ölüm anlamlandırıyor o gece yarısında yaşamı
Geriye kalmış tüm pişmanlıkları, ve hüsranları
Buruk bir huzur artık kalan ellerinde bu son saatte
Bir sona erişte anlıyorsun, o gizlerdeki gizli amacı
Uzun yolların yokuşlarında salıveriyorsun yılları
Silip götürüyor beraberindeki bütün hatıraları
Birbiri ardına yok olup gidiyor isimler, yüzler, sesler
Bir ölüm döşeğinde anlıyorsun, ruhundan kaybolanları
Kayıt Tarihi : 3.5.2017 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Sevil](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/03/mukadderat-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!