Mukadder Ağlasun Şiirleri - Şair Mukadde ...

Kendine gömülen sanat anlayışı,kendinden başka hiçbir gerçeği kabul etmez.Bireysel algılarını yaşamın kendisi sanan sanatçı tüm evrenin aynı algıda var olduğunu ya da aynı olayı aynı biçimde algılaması gerektiğini düşünür.Bunu yaşamda göremeyince daha da içine kapanır,bencilleşir,küser,zaten yabancı olduğu yaşamın iyice dışına çıkar.Tek haklı odur artık.O,anlaşılamayandır,ulaşılamayandır,değeri bilinmeyendir.Çağdaş sanatı bir tek o bilir.Geriye kalan kitleler onu izlemeli,ondan örnek almalıdır.Yüzüne çağını aşmış sanatçı zırhını giyer.İlericilik bile yeterince ilerici olmadığından hiçbir akım izlenmeye değmez.Varsa yoksa kendisidir.Bu yüzden,kendi sonunu hazırlarken çevresine de yoğun zarar verir.Sanatın soluğunu kesmeye çalışır,sağa sola saldırır.Yetersizlik,onu çağına,tüm çağlara ve kendine düşman bir canavara çevirir.Bu nedenle diyoruz ki,sanat ancak kendini var eden koşulları doğru anlayıp yorumladığında,çağını aşmanın çağına yabancılaşmak anlamına gelmediğini algıladığında gerçek sanat olacaktır.Bunu algılayan sanatçıların ürünleri yükseltecektir sanatı olması gereken yere.Bireyci yok oluşa karşı da şair yazacak,kale düşecek

Kale düşecek. Sen şiir yazacaksın, onlar savunacaklar nefretlerini. Sen inadına yazacaksın aşkını, sevdanı, umutlarını... Sana söz veriyorum şair, özgürlüklerin bayrağını esaretin burcuna ben dikeceğim.Sen şiir yazacaksın. Kale düşecek.

(''Şair''e ithaf olunur.)

Onlar,ışıklardan pırıltılar süzerek aydınlık şafakları yazıyorlar.Savaşlara övgüler yağdırmıyorlar,ölümleri yüceltmiyorlar.Bir tek,insanca yaşamanın düşmanlarına düşman onlar.Nefretten kar sağlayanlara düşman.Çocukların boyunlarına ip geçirip asmıyorlar,dizelerin arasına salıncaklar kuruyorlar.Onlar,sevdanın şairleri.Onlar,insanlığın şairleri,bizim şairlerimiz.Şair yazacak,kale düşecek.

İnsanlık düşmanlarının aşk,dediği yerde bizler onlarca yıldır özenle yarınlara taşıdığımız sevda çiçeklerini bir yandan sularken bir yandan da onları korumak için yöntemler geliştiririz.Çünkü onların aşk söylemleri,yüreklerimizdeki çiçeklere göz dikmelerinden başka bir şey değildir.Bu nedenle karışmazlar insanların içine.Kendilerini güçlü saydıkları kalelerinde gizlenirler ve biz bu yüzden deriz ki, sevdayı ve onuru yazacak şairler.Şair yazacak,kale düşecek.

Onlar her türlü değere saldırarak ve bu değerlere sahip çıkan insanları huzursuz ederek köpeği oldukları emperyalizmin rahatını sağlamak için ellerinden gelen ve bizce onursuzluğu tescillenmiş yapıp etmeler içinde çağın çamurlu ve iğrenç yanlarını içimize taşımak isteyenlerdir.Yaşamın her alanında provakasyon içeren tavırlarıyla belirip kaybolurlar.Sahtekar,korkak ve onursuzdurlar.Halkın umuduna sahip çıkan ve ses olan sanatçının düşmanıdırlar.Vatan kavramı taşımazlar,satılmıştırlar,sevda kavramı taşımazlar,haindirler,duruşları yoktur,iki yüzlüdürler.Onlar gelişen sevda söylemlerinin, sahiplerini rahatsız ettiğini bilen sadık uşaklarıdır emperyalizmin.Yüzleri olmadığından,tükürülmeğe değmezler.Saygılar sunuyorum onlarsız bir yaşamı savunan anti-emperyalist duruşlu sanat insanlarına.Emperyalist uşaklığa karşı,şair yazacak kale düşecek.

Şairler,kendi kuytularında evrenin kirlerini sorgulayan,bunlardan şikayetler içinde sızlanmadan müteşekkil ve evrenin arınmasını uman ve bekleyen kimlikler değildir.Yaşamda en etkin biçimde bunu gerçekleştirmeye çalışırken bir yandan da umudu,sevdayı,doğruyu,haklıyı yani yarına taşınacak güzelliklerin tümünü söze döken insanlardır...Onları okuyup onlardan etkilenmemiz ve onları yüreğimizin en seçkin yerlerinde tutmamız,onlarda kendimizden bir şey bulmamızdan değildir yalnızca,bir sevda nöbetinde sol cebinizde taşıdığınız bir şiirin bir dizesinden su isteyebilirsiniz çünkü...O şiirler size öylesine yakındır...Bu nedenle,yılgınlığı değil umudu kucaklayan sözcüklerle şair yazacak kale düşecek.

İdealizm,insanın bir redif olduğuna inanır; liberalizm,bir kafiye olduğuna; burjuvazi bunların nasıl alınıp satılabileceğiyle ilgilenirken bunun işine gelip gelmediğiyle uğraşır belki.Oysa şiir nitel büklümlerinin her köşesinde geçmiş çelişkileri çözen ve yeni ve dönüşümlü çelişkileri ortaya çıkaran,evrenini ve bu evrenin penceresini ilkeli bir özgürlüğe ayarlayan,ilk gençliğini deniz kıyısından ufka bakarak geçirmiş doğal ve yapmacıksız umutlarıyla dimdik duran bir emekçi tavrını benimser.Denetim altına alınamayacak bir haklı kavganın yenmek ve yenilmeyi birbirinden ayırmadan her ne bahasına olursa olsun ardında durmak gibi.Şair yazacak kale düşecek dememiz bundandır.