Mukadder Şiiri - Avni Hanok

Her koşmak, çabalamak,
götürür insanı mukadder bir kadere.
Her yaprak düşer, uçar,
uçup da varır konacağı yere.
Sorma sakın,
bunlar niçin, burası nere!
Sonuçta denize ulaşır,
her kıvrımdan, her yataktan sonra, dere.
Bin yıl yaşa,
saltanat sür,
ya sonra?
Var mıdır ölüme çare!
Kendi eliyle getirmemiş miydi Hacer'i, Sare!
Peki ya, hangi gayeydi,
iki tepe arasını koşturan Hacer'e?
Ya İbrahim (AS)!
Bilir miydi, bir bahçe olacaktı o hâre (ateş)!
Niçin hoş gelir, Rabbini inkâr etmek, kâfire?
Hep nefis, hep heva...
Hangi akla hizmettir,
Rabbini inkâr etmek,
delil iken bütün varlık, olay, Bir'e.