Bir halden bilmezi hadsiz sevince
Dermansız derdime sessiz dil oldum
O yar beni can evinden kovunca
Ebrehem yüküme denksiz fil oldum
Bir umut diyerek gönül eylerken
Yorgun aşkın deryasını boylarken
Dur dedim dilime sitem söylerken
Nefsine taş atan ebabil oldun
Acıma yüklendim onu yermedim
Sevda bahçesinde huzur dermedim
Çok zulüm etse de kabil görmedim
Hançeri sinemde bi Habil oldum
Görmedi peşinden baktıklarımı
Gözlerimden kaynaş döktüklerimi
Hazanım bilmesin çektiklerimi
Her derdine bin kez mukabil oldum
Kayıt Tarihi : 23.3.2014 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!